EVLİLİK TEKLİFİ VE NİŞAN-DÜĞÜN PASTASI

 
Güzel olan
Her günü seninle tekrar tekrar yaşamak
Erimek yarını olmayan zamanlarda
Durdurmak bir yerde bütün saatleri
Bütün kuralları kırıp parçalamak
Sonra varmak o yerlere
Mevsimlere dur demek
Kar yağarken çiçek açtırmak ağaçlara
Güneşi bir akşam saatinde tutup bırakmamak
Sonra doldurmak ayışığını kadehlere
Delicesine içmek
Ve unutabilmek her şeyi ansızın
Sevmek seni en yücesiyle sevgilerin
Birlikte geçmiş, gelecek bütün çağları aşmak
Güzel olan
Sevmek seni Tanrılar gibi
Seninle Tanrılaşmak

Bir gün bu akan sele dur diyeceğim
Göreceksin
Ne bu şehirler kalacak
Ne bu duygusuz sürü
Bu korkunç kalabalık
Her vapur seni getirecek bana
Bütün istasyonlarda seni bekleyeceğim
Kapılar sana açılacak
Senin için söylenecek şarkılar
Şiirler senin için yazılacak
Her evde bir resmin
Her meydanda bir heykelin olacak
Ve sen kimi gün bir rüzgar gibi
Kimi gün denizler gibi, bulutlar gibi
Kopup ötelerden, ötelerden
Yalnız bana geleceksin
Bir gün bu akan sele dur diyeceğim
Göreceksin

Ben eskimeyen tek güzelliği sende gördüm
Sende buldum erişilmez hazları
Yanında sıyrıldım korkulardan, yalanlardan
Duyguların en ölmezini sende duydum
Susuzluğum dudaklarında dindi
Yalnızlığım ellerinde
Çoğu gün unuttum açlığımı
Sende doydum
İlk defa seninle bütünlendim, anlıyor musun
Anladım yaşadığımı her nefes alışta
Seninle geçtim bütün zamanlardan
Seninle var oldum
Eridim seninle bir sonsuz çalkanışta

Boynunda bir yer vardır ben bilirim
Ne zaman oradan öpsem değişir gözlerinin rengi
Yanar dudakların, terler avuçların
Dökülür kapkara bir aydınlık gibi omuzlarına saçların
Gitgide artar kalbinin vuruşları
Bir musiki halinde dünyamı doldurur
Ansızın bütün sesler kesilir
Zaman durur
Bir başdönmesi başlar o en yükseklerde
Her gün seninle yeniden varoluruz
Eriyip kaybolduğumuz yerde.

Sesini duymadığım gün
Yaşanmış değil
Açan çiçek değil
Öten kuş değil
Yüzünü görmediğim gün
İçimde yıldızlar sönük
Güneşler güneş değil
Seni sevmediğim gün
Seni anmadığım gün
Olacak iş değil

Balıklar denize muhtaç
Çiçekler toprağa ve suya
Umutsuz yaşamıyor insanlar
Dal yapraksız olmuyor
Meyva ağaçsız
Tanrı bizsiz Tanrı değil
Biz Tanrı'ya muhtacız
Ve ben de sana muhtacım sevdiğim
Su gibi, ekmek gibi
Adın dudaklarımda
Bir sabah uyanınca
Nefes alabilmek gibi

Her günüm seninle geçsin
O güneşe en yakın
Kimsenin varamayacağı bir dağbaşında
Uçsuz bucaksız uzak denizlerde
İnsan ayağı değmemiş ormanlarda
Uzaklarda, en uzaklarda
O gemilerin uğramadığı limanlarda
Işığım ol, alınyazım ol benim
Vatanım ol, evim ol
Yeter ki bir ömür boyu benim ol
Her günüm seninle geçsin.

Ümit Yaşar Oğuzcan
 
 



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...